นิทาน คนเลี้ยงม้า
มีชายชราผู้หนึ่ง ที่ดูเหมือนจะมีทุกสิ่ง ทุกอย่างในชีวิตครบแล้ว
เขามีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนหนึ่ง
มีม้าที่ได้รับรางวัลอยู่หนึ่งตัว
และมีสิ่งต่างๆมากมายที่คนส่วนใหญ่ต้องการจะมี
แต่อยู่มาวันหนึ่งสิ่งมีค่าบางอย่างของเขาก็จากไป
นั่นคือม้าของเขาได้แหกคอกออกมา
และวิ่งเตลิดหายไปในป่าที่อยู่ใกล้ๆ
แค่ชั่วพริบตาเขาก็เสียม้าที่มีค่ามหาศาลของเขาไป
เมื่อชาวบ้านรู้ข่าว ต่างก็พากันมาแสดงความเห็นใจอย่างสุดซึ้ง
ทุกคนบอกกับเขาว่า
"ม้าของท่านหนีไปแล้ว ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้"
เพื่อนบ้านพยามยามปลอบโยนชายชรา
แต่ผู้เฒ่ากลับตอบว่า
"พวกท่านทราบได้อย่างไร ว่ามันคือ โชคร้าย"
อีก 2-3 วันต่อมา ม้าก็กลับมาบ้าน
เพราะมันรู้ว่าที่นี่ จะมีอาหาร และน้ำให้มันหายหิว
มันนำม้าป่าแสนสวย และมีค่ากลับมาด้วยถึง 12 ตัว
เมื่อเพื่อนบ้านทราบข่าวนี้ ต่างพากันมาแสดงความยินดี
และกล่าวว่า
"ท่านช่างโชคดีอะไรเช่นนี้"
แต่ชายชราผู้นั้นกลับตอบว่า
"ท่านทราบได้อย่างไรว่า มันคือโชคดี"
ในวันถัดมาลูกชายคนเดียวของเขาพยายามที่จะขี่ม้าป่าตัวหนึ่ง ในบรรดา 12 ตัวนั้น
เขาถูกสลัดตกลงมาขาหัก
และกลายเป็นคนพิการตั้งแต่บัดนั้น
เมื่อเพื่อนบ้านรู้ข่าวต่างพากันมาแสดงความเสียใจ
และกล่าวว่า
"ลูกชายท่านต้องกลายเป็นคนพิการไปตลอดชีวิต ช่างโชคร้ายจริงหนอ"
แต่ชายชราผู้นั้น ก็กล่าวอีกเช่นเคยว่า
"พวกท่านทราบได้อย่างไร ว่ามันคือโชคร้ายน่ะ"
อีก 1 ปี ต่อมา
มีขุนศึกคนหนึ่งมาที่เมืองนี้
เพื่อเกณฑ์ ชายหนุ่มที่มีร่างปกติ แข็งแรง สมบูรณ์ทุกคนไปออกรบ
ยกเว้นลูกชายของชายชรา
และชายหนุ่มทุกคนที่ถูกส่งไปรบนั้นตายหมด
.............................................................................................................................................
นิทานเรื่องนี้สอนอะไร...
เราต่างไม่รู้หรอกว่า
เมื่อไหร่เหตุการณ์ไหนจะเป็นโชคดี หรือ โชคร้ายที่แท้จริง
ฉะนั้นจงไม่ควรยึดติดกับสิ่งที่เกิดขึ้น
หากเราโชคดีจงอย่าหลงระเริงจนเกินไป
หรือหากคราวร้ายก็อย่าได้ฟูมฟายจนขาดสติ
<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>
ที่มา : Forward Mail
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น